Op 14 april 2024 is het de Dag van de Goede Daad, een mooie dag om stil te staan bij de inzet van vrijwilligers. Vrijwilligers hebben een grote impact op de kwaliteit van de zorg en het leven van de cliënt. Maar ook voor de zorgprofessional is de vrijwilliger belangrijk. Het geeft hun meer tijd voor zorgtaken en de zorg van andere cliënten.
We zijn erg trots op alle vrijwilligers die zich inzetten voor cliënten van Abrona om hun leven leuker en rijker te maken! Zo ook op Rebecca, zij kookt regelmatig voor de bewoners van de Valkenier. Lees hieronder het interview met Rebecca, wiens zus woont bij de Valkenier.
Je bent als zus van Sandra actief als vrijwilliger op de groep waar zij woont; wat wil je vertellen over jouw band met Sandra en hoe jij betrokken bent bij haar leven?
Sandra en ik gingen samen naar de kleuterschool en hoewel ik 3 jaar jonger ben, voelde ik dat ik haar moest beschermen als anderen opmerkingen maakten over wat zij deed dat niet als normaal gezien werd. Ik leerde al jong om niks gek te vinden en ik heb me ook nooit voor haar geschaamd. Het was niet altijd leuk en soms best lastig. Ook omdat Sandra groter en sterker was dan ik. Regelmatig was het frustrerend. Ik wist dat ze er niks aan kon doen, maar had daar toen nog geen woorden voor.
Terugkijkend zie ik dat Sandra mij heeft geleerd om met een open blik in het leven te staan. Ze heeft mijn leven verrijkt en mij geleerd je te verplaatsen in de ander. Soms maakt ze uit het niets opeens een rake opmerking. Ik weet dan niet wat er in haar hoofd gebeurt. Het zet me aan het denken. Ik vind het belangrijk om haar te vertegenwoordigen en zit daarom al een aantal jaar in de familieraad. Ik zie haar regelmatig en af en toe halen mijn jongere zus en ik haar op voor onze ‘zussendag’. Wij kletsen dan lekker bij en Sandra doet op haar manier mee; om de beurt kriebelen we haar over haar rug. Dat vindt ze een prettige manier van fysiek contact. Ook mijn andere broers en zussen zijn bij Sandra betrokken. Ieder doet wat bij hem of haar past. Zo is mijn oudste broer haar curator, die regelt onder andere de financiële zaken voor Sandra.
Vorig jaar besloot je vrijwilliger te worden voor de Valkenier. Wat was voor jou de aanleiding?
Begin vorig jaar zag ik in het kantoor op de woning een affiche hangen van De Sloepentocht. Ik zei toen tegen de begeleidster: “Waarom heb je mij hier niet voor gevraagd? Het lijkt me heel leuk om mee te gaan.” Ik heb mij en mijn jongere zus toen opgegeven. Vanwege het vervoer (voor de verzekering) vroeg ze me toen officieel vrijwilliger te worden, en daar geef ik invulling aan door voor de groep te koken. Ik kook graag. Van huis uit was ik gewend om voor meer mensen te koken. Door nu voor de groep te koken, krijg ik meer mee van het leven van Sandra op De Valkenier. Ik kende haar huisgenoten al, maar nu zie ik meer hoe Sandra en haar huisgenoten op elkaar reageren. En ik zie hoe ze allemaal genieten dat er uitgebreid in de keuken wordt gekookt. Normaal worden de maaltijden opgewarmd, en dan missen ze de geurtjes en het gerommel in de keuken. Nu kunnen ze horen, ruiken en zien wat er in de keuken gebeurt.
Wil je nog iets kwijt aan andere naasten van cliënten?
Ik heb een activiteit gekozen die bij mij past. Ik denk dat het belangrijk is dat je kijkt wat je kunt en wil doen, zodat je het ook goed kunt volhouden. Dus vraag jezelf: wat motiveert mij intrinsiek om voor mijn broer, zus of verwant te doen. Zorg dat je dit kunt combineren met jouw leven. Ik heb gekozen om Sandra regelmatig te bezoeken, haar te vertegenwoordigen via de familieraad en ook vrijwilliger te worden voor de groep waar Sandra woont. Omdat ik zelf geen kinderen heb, voel ik deze behoefte om er zo voor Sandra te zijn.
Met vrijwilligers krijgen we meer voor elkaar!
Vrijwilligers zijn goud waard in de zorg. Ze doen hun werk uit vrije wil en onbetaald, voor mensen die hun zorg en ondersteuning hard nodig hebben. Lees hier meer over vrijwilligerswerk bij Abrona https://www.abrona.nl/nl/vrijwilligers