Een bijbaan met betekenis: studenten aan de slag bij Abrona

20 november 2025

Wat gebeurt er als je een groep studenten met verschillende achtergronden samenbrengt in de zorg? In wijk Sterrenberg, Huis ter Heide, vormen ze de Studentenbrigade van Abrona: een enthousiast team dat bewoners extra aandacht geeft en de zorgteams ondersteunt. Met hun frisse blik, energie en open houding brengen ze dagelijks nieuwe dynamiek op de woonlocaties.

De studenten helpen bij dagelijkse taken zoals boodschappen doen, kamers opruimen, bewoners begeleiden naar de dagbesteding of gewoon even gezellig een kopje thee drinken. “Het zijn kleine dingen,” zegt begeleider Marijn, “maar het effect is groot. Voor bewoners betekent het gezelligheid en aandacht en voor de teams scheelt het net die drukte in de piekmomenten.”

Betekenisvol bijbaantje

Voor de meeste studenten is dit hun eerste ervaring in de gehandicaptenzorg. De een studeert psychologie, de ander bedrijfskunde. Wat hen drijft is vooral de wens om iets te doen dat ertoe doet.

Zo vertelt Lily (21, Social Work) dat ze bewust koos voor iets anders dan de horeca. “Ik wilde een bijbaan waar ik iets kon betekenen. In het begin vond ik het wel spannend omdat ik nog nooit in de zorg had gewerkt. Maar als snel merkte ik hoe leuk het contact met bewoners is. Ze herkennen ons nu, zwaaien als we binnenkomen en zijn oprecht bij dat je er bent. Die waardering, dat maakt het echt bijzonder.”

Ook Ido (22, Accountmanagement) geniet van het contact met bewoners. “Voordat ik hier begon, had ik al wat ervaring in de zorg. Maar werken met mensen met een verstandelijke beperking is toch echt anders. Iedereen communiceert op z’n eigen manier. Soms zeggen ze niet veel, maar als je in hun ogen kijkt, weet je genoeg. Dat maakt dit werk zo bijzonder. Je doet van alles: samen wandelen, boodschappen doen, helpen in de keuken. De variatie is groot en dat zorgt ervoor dat ik met energie naar mijn werk ga en met voldoening weer naar huis.”

Jorrit (23, Bedrijfskunde) ziet het als een kans om iets totaal anders te doen dan zijn studie. “Ik wilde een bijbaan waar ik meer voldoening uit zou halen dan in de horeca of supermarkt. Hier voel ik dat ik iets toevoeg. De bewoners spreken hun waardering niet altijd uit, maar een glimlach of blik zegt genoeg. Het is leuk om te merken dat ze je na een tijdje herkennen en bij zijn dat je er bent. En ik leer er zelf ook veel van -omgaan met verschillende mensen, geduld hebben. Luisteren. Dat neem ik ook mee in mijn studie en later in mijn werk.”

Voor Madelief (19, Psychologie) is het vooral leerzaam. “Ik wilde graag iets leren buiten mijn studieboeken. De zorg sprak me aan, juist omdat het zo mensgericht is. De eerste dagen waren een beetje spannend, maar al snel voelde ik me op mijn plek. Ik vind het bijzonder om te merken hoe open de bewoners zijn en hoe dankbaar ze reageren op iets kleins, zoals samen koken of een praatje maken. Dat geeft mij het gevoel dat ik echt iets bijdraag. En tegelijkertijd leer ik ontzettend veel over mezelf en over contact maken.”

Jorrit (19, Media en Cultuur) had al in de horeca gewerkt, maar wilde iets doen met meer betekenis. “Wat me verrast is hoe snel je een band opbouwt met bewoners, ook al ken je ze pas net. Soms pakken ze je arm of beginnen spontaan te praten. Dat vind ik mooi. Mijn broertje heeft ook een beperking, dus ik weet hoe belangrijk die kleine momenten van aandacht kunnen zijn.”

Ze brengen energie

De begeleiding van de studentenbrigade ligt bij Marijn, werkbegeleider Intensieve zorg bij Abrona. Hij zorgt voor de planning, begeleidt de studenten en onderhoudt contact met de teams op de woonlocaties.

Elke ochtend start met een kort overleg. “We bespreken wie waar aan de slag gaat en waar hulp nodig is. Zo blijven de lijnen kort. En de studenten denken actief mee. Dat vind ik mooi om te zien.”

Marijn bezoekt regelmatig de woonlocaties om af te stemmen. “Ik loop graag even binnen: waar is het druk, waar kunnen we bijspringen? Soms helpen de studenten bij het opstartmoment: bewoners wekken, boterhammen smeren of iemand naar de dagbesteding brengen. Dat zijn precies de momenten waarop ze echt verschil maken.”

Samen leren, samen groeien

echt verschil maken.”

Samen leren, samen groeien
De studentenbrigade is ontstaan om iets te doen aan de tekorten in teams en het gebrek aan vrijwilligers. Maar volgens Marijn levert het veel meer op dan alleen praktische ondersteuning.

“Wat mij opvalt,” zegt hij, “is hoe goed ze samenwerken. Ze zijn trouw aan elkaar, nemen initiatief en brengen energie. Dat werkt aanstekelijk, voor bewoners én collega’s.”

Sommige studenten raken door het werk enthousiast over een toekomst in de zorg. Anderen ontdekken vooral wat werken met mensen hen brengt. Marijn: “Of ze nu blijven of niet, ze nemen hier iets mee. Ze ervaren dat zorg mensenwerk is en dat aandacht en tijd misschien wel het belangrijkste zijn wat je kunt geven.”

Kleine daden, groot verschil

Een praatje maken, een wandeling, samen koken of gewoon even helpen waar het druk is, de studentenbrigade laat zien dat kleine daden groot verschil maken.

“We doen het echt samen,” zegt Marijn. “De studenten leren van ons, wij leren van hen. En de bewoners merken het direct. Dat is precies wat we wilden bereiken.”