Ga naar de inhoud

Liever vrijwilligerswerk dan een avond Netflixen

Stef (32) is vrijwilliger bij Sterrenberglaan 70

Vrijwilligers maken bij Abrona écht het verschil. Ze brengen tijd, aandacht en gezelligheid mee. En dat is precies wat Stef (32) sinds een paar maanden doet bij Sterrenberglaan 70. Daar wonen zo’n 20 mensen met een verstandelijke beperking. Ondanks zijn fulltime baan in Den Haag én een actief sportleven, kiest Stef er bewust voor om vrijwilligerswerk te doen. “Die gezelligheid geeft mij meer energie dan een avond Netflixen.”

Stef woont sinds een jaar in Soesterberg, samen met zijn vriendin. Zo viel zijn oog op Abrona. “Ik zag dat er veel locaties van Abrona zijn in de buurt waar ik woon. Ik was nieuwsgierig wat voor organisatie het is en welke mensen er wonen. Ik ben naar binnen gewandeld en heb gekeken of ik iets kan betekenen.”

Drukke werkweek en sportief leven

Stef werkt fulltime bij de Sociaal-Economische Raad (SER) in Den Haag. En hij sport graag. “Ik voetbal, tennis, mountainbike en doe aan vogelspotten. Sporten is echt mijn uitlaatklep. Toch hou ik tussen werk en sport altijd nog wel ergens een paar uurtjes over. En juist die losse uurtjes gebruik ik hier graag voor.”

Stef en Arie zwaaien op de duofiets

Eerste indruk: ontspannen en oprecht

Zijn eerste bezoek bij Abrona voelde meteen goed. “De sfeer is heel relaxed. De bewoners zijn lief, grappig en vooral heel oprecht. Ze hebben écht zin om samen iets te ondernemen. Dat maakt het voor mij ook leuk. Je merkt gewoon: ze waarderen dat je er bent.”

Samen fietsen, kletsen en koken

Stef vult zijn vrijwilligerswerk flexibel in. “Ik heb geen vast rooster. Soms bel ik op zondagavond, soms doordeweeks. Als het uitkomt, ga ik langs voor een uurtje of twee. “Normaal ging ik in de uurtjes alleen een rondje fietsen of vogels spotten maar nu neem ik een cliënt mee op de duofiets en doen we dat samen. Ook gaan we naar het trefpunt voor koffie en een spelletje, of gewoon kletsen op iemands kamer. Binnenkort ga ik ook een keer meehelpen koken, dat lijkt me ook leuk.”

Goed voorbereid op pad

Stef heeft geen ervaring met mensen met een verstandelijke beperking. “Als ik met een cliënt iets ga ondernemen, vraag ik aan de begeleiders waar ik eventueel op moet letten in de omgang. Soms hoor ik bijvoorbeeld: ‘deze meneer stelt de hele tijd vragen’, ik vraag dan hoe ik daar het beste op kan reageren. Die tips zijn heel waardevol.”

Kamers vol passie

Wat Stef opvalt zijn de hobby’s en verzamelingen van de bewoners. “Iedereen heeft wel iets. De een heeft een kamer vol klokken, de ander verzamelt oude radio’s. Weer iemand anders heeft gitaren, of parkieten. Er was zelfs een bewoner met een complete verzameling weerstations. Het is prachtig om te zien hoe ze zich helemaal vastbijten in een thema en daar vol passie over vertellen. Dat enthousiasme werkt aanstekelijk. Ook over hun werk praten de bewoners graag. Dat vinden ze belangrijk omdat het hen het gevoel geeft dat ze ertoe doen.”

Zonder filter

De gesprekken met de bewoners leveren vaak bijzondere momenten op. “Wat ik mooi vind, is dat ze zonder filter praten. Ze zeggen gewoon wat ze denken. Dat maakt de gesprekken eerlijk, soms grappig en soms ontroerend.”

Voor Stef levert het vrijwilligerswerk meer op dan hij vooraf had gedacht. “Ik leer omgaan met mensen die anders zijn dan de mensen in mijn eigen kring. Dat maakt dat je soms moet improviseren of creatief moet reageren. Maar bovenal vind ik het gewoon gezellig. Ik ga altijd met een goed gevoel naar huis.”

Aanrader? Zeker!

Zou hij anderen aanraden vrijwilligerswerk te doen? Stef knikt meteen. “Ja, absoluut. Maar alleen als je het zelf ook leuk vindt. Als je al weet dat het niks voor je is, heeft het geen zin. Maar als je houdt van gezelligheid en een praatje maken, dan is dit echt een aanrader. Iedereen kan dit doen. Je hoeft niet heel speciaal te zijn. Een beetje sociaal zijn en je kunnen inleven dan kom je al een heel eind.

Probeer het gewoon eens. Het is flexibel, je hoeft je niet meteen voor vaste uren te committeren. Bel, ga langs, en kijk of het iets voor je is. Voor mij is het een hele fijne manier om mijn tijd te besteden en hopelijk voor de bewoners ook.”

Het laatste nieuws

Verhaal

‘Het is erg leuk om Joop te begeleiden’

Wie bij de Nationale Dag voor de Ouderen denkt aan mensen in een stoel, kennen Joop nog niet. Roxanne Bal: “Nee, die is altijd bezig. Ik rem Joop eerder af dan dat ik hem stimuleer om dingen te gaan doen.”

Verhaal

Ontmoetingsplek Woerden: ‘Je mag hier gewoon zijn wie je bent.’

Een plek waar iedereen mag aanschuiven, jong en oud, cliënten en niet-cliënten, voor een kop koffie en een praatje. Dat is de ontmoetingsplek in de bibliotheek in Woerden

Verhaal

Gedragsdeskundigen werken aan zelfvertrouwen bewoners

De gedragsdeskundigen van de Pedagogische Psychologische Dienst werken, samen met begeleiders, hard aan het zelfvertrouwen van bewoners. Hoe? Dat kan op allerlei manieren. ‘Van betekenis zijn voor een ander, dat is wat alle mensen nodig hebben.’